Nekadašnji fudbaler Čelsija, Branislav Ivanović, poznat je u Rusiji, gde je igrao od 2006. do 2008. godine u dresu Lokomotive, a kasnije i od 2017. do 2020. kao član Zenita. Ivanović se nedavno vratio u Moskvu kako bi prisustvovao proslavi 40. rođendana svog bivšeg saigrača Jurija Žirkova, što je izazvalo nostalgiju među ljubiteljima fudbala.
Ivanović je tokom svoje karijere u Rusiji odigrao ukupno 144 utakmice, postigao 13 golova i zabeležio sedam asistencija. Njegov put ka fudbalskoj slavi započeo je u Lokomotivi, gde je stekao reputaciju kao jedan od najboljih defanzivaca. Njegova izvanredna igra privukla je pažnju engleskog Čelsija, koji ga je 2008. godine angažovao za tada značajnu sumu od 12 miliona evra.
U Čelsiju je Ivanović postao ključna figura, a tokom svoje karijere u ovom klubu osvojio je brojne trofeje, uključujući Ligu šampiona, Ligu Evrope, kao i nekoliko titula u Premijer ligi. Njegova sposobnost da igra na više pozicija u odbrani, kao i njegova fizička sprema, učinili su ga omiljenim među navijačima.
Nakon uspešnog perioda u Engleskoj, Ivanović se vratio u Rusiju, gde je nastavio da igra na visokom nivou. Kao član Zenita, doprineo je klubu osvajajući titule i ostavljajući svoj trag u ruskom fudbalu. Usledio je povratak u Srbiju, gde je završio svoju karijeru u dresu Vest Bromviča jula 2021. godine.
Sada, kao bivši fudbaler, Ivanović se aktivno uključuje u fudbalsku zajednicu, često se pojavljujući na događajima i proslavama. Njegova prisutnost na proslavi Žirkovog rođendana dodatno je ojačala veze između bivših saigrača, a i podsetila sve na uspehe koje su postigli zajedno.
Ivanović se i dalje smatra jednim od najuspešnijih srpskih fudbalera, čija karijera služi kao inspiracija mladim fudbalerima. Njegov put od Lokomotive do Čelsija i konačno povratak u Rusiju obeležen je brojnim uspesima i izazovima, a njegovo ime ostaje upisano u istoriji kako srpskog, tako i ruskog fudbala.
Osim fudbalskih dostignuća, Ivanović je poznat i po svom angažmanu van terena. Često se uključuje u humanitarne akcije i podržava razne projekte koji se bave razvojem sporta među mladima. Njegov uticaj na mlađe generacije fudbalera, kao i na zajednicu u celini, ostaje značajan.
Dok Ivanović uživa u svom penzionerskom životu, on ostaje aktivan u fudbalskom svetu, prateći dešavanja u sportu i podržavajući svoje bivše kolege. Njegova ljubav prema igri i dalje ga vodi na putovanjima i susretima sa prijateljima iz prošlih dana, kao što je bio slučaj na proslavi Žirkovog rođendana.
S obzirom na sve što je postigao tokom svoje karijere, Ivanović ostaje simbol upornosti, posvećenosti i strasti prema fudbalu. Njegova priča je podsećanje na to kako se trud i rad isplate, a njegov povratak u Moskvu samo je još jedan dokaz da fudbal stvara neraskidive veze između igrača i zajednice.
U svetu fudbala, gde se uspesi često mere trofejima, Ivanović je ostavio dubok trag koji će se pamtiti još dugo nakon njegovog odlaska sa terena. Njegova sposobnost da inspiriše i motiviše druge igrače i dalje će biti prisutna, dok on nastavlja da uživa u životu i lepi uspomenama na svoju bogatu karijeru.
