Miroslav Josić Višnjić, istaknuti srpski književnik, napustio je ovaj svet 8. septembra 2015. godine, ostavljajući iza sebe bogato književno nasleđe. Njegov život i rad bili su prožeti ljubavlju prema književnosti, koju je razvijao od najranijeg uzrasta. Odrastajući u Staparu, nedaleko od Sombora, okružen je delima Miloša Crnjanskog, koji je bio ključna figura u njegovom književnom razvoju. Josić se često osvrtao na svoju inspiraciju iz Crnjanskog, ističući kako su mu ta dela pomogla da pronađe svoj put u „srpskoj pismeno šumi“.
Josić je bio izuzetan radnik, posvećen književnosti sedam dana u nedelji. Njegovo stvaralaštvo obuhvatilo je širok spektar žanrova, uključujući priče, pripovetke, poeziju, romane i literaturu za decu. Njegova dela često su se bavila svakodnevnim temama, iznoseći razne aspekte ljudskog iskustva. Bilo je tu ozbiljnih i ponekad oporih liričkih tonova, sa snažnim porukama o nacionalnoj istoriji i problemima. Njegov stil pisanja bio je negovan i sočan, bez suvišne težine, što ga je činilo rasnim piscem.
U svojim delima, Josić je istraživao mučnu prošlost Srba, ratne sukobe, seobe i promene koje su oblikovale njegovu domovinu. Njegov rodni Sombor, kao i Bačka, često su bili u središtu njegovih literarnih istraživanja. Pisao je o revolucionarnim događanjima iz 1848/49, kao i o mučnim trenucima novije istorije, poput Golog otoka i studentskih nemira 1968, u kojima je i sam učestvovao.
Osim istorijskih tema, Josić se bavio i porodičnim odnosima, ljubavima i omrazama, kao i devedesetim godinama i ratom 1999. godine, kada se Srbija ponovo suočila sa velikim izazovima. Njegov književni opus obuhvata tridesetak knjiga, među kojima je devet romana, a ukupni tiraž njegovih dela dostigao je čak stotinu hiljada primeraka.
Miroslav Josić Višnjić započeo je svoju književnu karijeru još kao učenik sedmog razreda, kada je objavio svoju prvu priču u „Dečjim novinama“. Ova publikacija, koja je u to vreme bila značajan izdavač, pružila mu je priliku da se iskaže kao mladi pisac. Njegova strast prema pisanju vodila ga je kroz razne aspekte izdavaštva, gde je radio kao lektor, korektor i urednik.
Završio je učiteljsku školu i nastavio obrazovanje u Beogradu, gde je studirao svetsku književnost. Iako nije diplomirao, njegovo znanje i strast prema književnosti oblikovali su njegovu karijeru. Josić je radio u različitim izdavačkim kućama, osnivač je biblioteke „Novi Albatros“ i uspešno je vodio privatno izdavačko preduzeće „Književna fabrika MJV i deca“.
Njegova dela su prevođena na više jezika, uključujući francuski, engleski, nemački, poljski, mađarski i italijanski. U 1995. godini objavljena su „Izabrana dela“ u sedam knjiga, što je dodatno učvrstilo njegov status u srpskoj književnosti. Josićeva skromnost i povučena priroda često su ga držale van reflektora javnosti, uprkos značaju njegovog dela.
Bio je prepoznat kao veliki majstor pripovedanja, a mnogi su ga nazivali i monahom srpske književnosti zbog njegove posvećenosti pisanju. Njegova dela i dalje inspirišu nove generacije pisaca i čitalaca, dok se njegova ostavština nastavlja prenositi kroz vreme. Josić je napustio ovaj svet u dobi od nepunih 69 godina, ali njegov književni duh i dalje živi kroz njegove reči i dela.
