Mihailo Miša Vukobratović, jedan od najvažnijih reditelja srpske kinematografije, ispraćen je u večni počinak danas na Novom groblju u Beogradu. Njegovo opelo je počelo u 13.30 časova, a kremacija je održana u 14.00. Na sahrani su se okupili članovi porodice, prijatelji i kolege, koji su sa tugom ispratili ovog velikana umetnosti. Među prisutnima su bili njegova supruga Ljiljana, sin Luka i brat Ratko, koji su se potrudili da zadrže dostojanstvo u teškom trenutku.
Na Novom groblju su se prvi pojavili glumci Vladan Savić i Stefan Buzurović, koji su došli u pratnji svojih supruga. Ubrzo su stigle i mnoge poznate ličnosti iz sveta pozorišta i filma, uključujući Svetlanu Ceca Bojković, koja je donela bele ljiljane kao simbol večne ljubavi i poštovanja. Ostali prisutni su takođe doneli cveće, uključujući crvenu ružu koju je doneo Nebojša Ilić, i belu ružu koju je donela Nela Mihailović.
Pre sahrane, održana je komemoracija u Pozorištu na Terazijama, gde su se okupili prijatelji i kolege da odaju počast Vukobratoviću. Tokom komemoracije, govorili su Rade Marjanović, Željko Jovanović, Gorica Mojović, Mina Lazarević i Jug Radivojević, prisetivši se njegovog značaja i doprinosa kulturi.
Mihailo Miša Vukobratović rođen je 1952. godine u Beogradu, a preminuo je 7. septembra 2025. godine. Njegova karijera započela je krajem 1970-ih, kada je diplomirao filmsku i televizijsku režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Ubrzo je postao jedan od najznačajnijih autora televizijskog programa Radio-televizije Srbije (RTS), gde je radio kao urednik zabavnog programa.
Tokom svoje karijere, Vukobratović je režirao brojne popularne serije koje su obeležile televizijsku scenu bivše Jugoslavije i Srbije. Neki od njegovih najpoznatijih radova uključuju serije „Bolji život“, „Bela lađa“, „Porodično blago“, „Stižu dolari“, „Igra sudbine“, „Otvorena vrata“ i „Policajac s Petlovog brda“. Njegov film „Nije lako sa muškarcima“ postao je ključno delo u domaćem bioskopu, pružajući jedinstven uvid u fenomen letovanja i životne izazove.
Vukobratović je bio poznat po sposobnosti da kombinuje humor i dramu, stvarajući priče koje su se doticale različitih aspekata ljudskog života. Njegova dela su osvojila srca publike, a mnoge od njegovih serija i filmova ostale su deo kulturnog nasleđa Srbije.
Osim što je bio talentovan reditelj, Vukobratović je bio i mentor mnogim mladim umetnicima, inspirisajući ih da se bave pozorištem i filmom. Njegov doprinos umetnosti i kulturi će ostati zauvek upamćen, a njegovo nasleđe će živeti kroz radove koje je ostavio iza sebe.
Kao istaknuta figura u svetu umetnosti, Vukobratović je bio prepoznat i cenjen ne samo u Srbiji, već i šire. Njegovi radovi su se prikazivali na raznim festivalima, a on je često bio pozivan da učestvuje u radionicama i seminarima, gde je delio svoje znanje i iskustvo s mladim rediteljima i glumcima.
Na kraju, Mihailo Miša Vukobratović ostaje simbol kreativnosti i umetničkog izražavanja u Srbiji. Njegova smrt predstavlja gubitak ne samo za njegovu porodicu i prijatelje, već i za celu umetničku zajednicu i publiku koja je pratila njegov rad. Njegova dela će i dalje inspirisati buduće generacije, a njegovo ime će zauvek ostati urezano u istoriju srpske kinematografije i pozorišta.
