U Sremskoj Mitrovici 1925. godine rođen je Lazar Vozarević, jedan od najznačajnijih srpskih umetnika XX veka. Njegov umetnički put počinje nakon završene mature u Beogradu, kada se 1941. godine upisuje u Školu za primenjenu umetnost. Iako je 1942. godine primljen na Akademiju likovnih umetnosti, završava je tek 1948. godine u klasi profesora Mila Milunovića, zbog ratnih okolnosti. Njegova prva izložba održana je 1951. godine sa grupom „Jedanaestorica“, dok je prvu samostalnu izložbu priredio 1952. godine u Beogradu. Tokom svoje karijere, bio je član „Decembarske grupe“ i docent na Likovnoj akademiji u Beogradu, sve do svoje smrti 1968. godine.
U čast stogodišnjice od njegovog rođenja, Galerija „Lazar Vozarević“ iz Sremske Mitrovice, pod vođstvom nove direktorke Marije Vurune, organizuje niz izložbi ovog umetnika u Sremskoj Mitrovici, Beogradu i Novom Sadu. Jedna od najvažnijih izložbi, pod nazivom „Lazar Vozarević: 100 godina od rođenja“, trenutno se održava u Salonu Muzeja grada Beograda i traje do 20. jula. Ovu izložbu su ostvarili kustosi Marija Vuruna i Marija Vukajlović iz Galerije „Lazar Vozarević“, kao i Marija Stošić i Predrag Đidić iz Muzeja grada Beograda. Izložba se ističe kao jedna od najboljih u prestonici, a pre toga je beogradska privatna Galerija „Nikola Radošević“, u saradnji sa Galerijom „Lazar Vozarević“, predstavila njegova dela.
Lazar Vozarević ostavio je snažan utisak na umetničku scenu, a o njemu postoje anegdote koje svedoče o njegovoj strasti i posvećenosti umetnosti. Njegova prva samostalna izložba 1952. godine označila je prekretnicu u srpskoj umetnosti, otvarajući je ka savremenosti, što je iznenadilo i samog profesora Milunovića. Tokom svoje karijere, Vozarević je stekao podršku domaće, francuske i italijanske likovne kritike, postavši mitska figura u svetu umetnosti.
Njegova umetnost prolazi kroz različite faze, od ranih radova pod uticajem Pikasa, do kasnijih dela u kojima se oslobađa tog uticaja, ali ne i modernizma. Bez obzira na fazu, Vozarević je uvek bio prepoznatljiv po monumentalnosti, otmenosti i uzvišenosti svojih dela. Njegova poslednja faza umetnosti karakteriše se znakovnim uzdizanjem do ikoničkog, dok su svi njegovi radovi obeleženi snagom i čvrstinom. Njegova posvećenost procesu stvaranja, kao i ritualni pristup slikanju, čine ga posebnim umetnikom.
Vozarevićev doprinos umetnosti nije samo u njegovim slikama, već i u njegovom načinu razmišljanja o umetnosti kao takvoj. On je bio umetnik koji je hrabro preobražavao svoj privatni i javni život, spajajući san i javu kroz svoje delo. Njegova umetnost je oslikavala ne samo njegovu ličnost, već i duh vremena u kojem je živeo. Njegovo stvaralaštvo i dalje inspiriše mnoge umetnike i ljubitelje umetnosti, a izložbe posvećene njegovim delima nastavljaju da privlače pažnju publike.
U svetlu stogodišnjice od njegovog rođenja, važno je ponovo osvetliti njegov značaj i uticaj na srpsku i svetsku umetnost. Izložba u Beogradu, kao i druge manifestacije koje se organizuju u njegovu čast, predstavljaju priliku da se nova generacija upozna sa njegovim radom i nasleđem. Lazar Vozarević će zauvek ostati sinonim za umetnost koja nadmašuje vreme i prostor, ostavljajući dubok trag u srcima svih koji se susretnu sa njegovim delima.
