Boris Liješević je istaknuti reditelj koji se posebno istakao u tumačenju velike dramske literature, ali njegova specijalnost leži u psihodrami, koja istražuje duboke pokretače umetničkog izraza i urođene potrebe ljudskog bića. Njegov pristup rediteljstvu obuhvata ne samo analizu tekstova, već i dublje razumevanje psiholoških aspekata likova i njihovih unutrašnjih borbi. Kroz psihodramu, Liješević nastoji da otkrije ono što leži ispod površine, omogućavajući glumcima da se povežu sa svojim likovima na način koji prevazilazi tradicionalne metode.
Liješević je rođen u Beogradu, gde je završio Fakultet dramskih umetnosti. Njegova karijera je započela u pozorištu, a ubrzo je postao poznat po svojim inovativnim pristupima. U svojim radovima se često oslanja na psihološke teorije, a posebno na ideje koje su razvijene u okviru psihodrame. Ova tehnika omogućava istraživanje ličnih i kolektivnih trauma, što Liješević vešto koristi kako bi obogatio svoje predstave.
Uloga reditelja u Liješevićevim predstavama nije samo da usmeri glumce, već da ih podstakne na introspekciju. On veruje da umetnost ima moć da promeni percepciju i da pomogne ljudima da se suoče sa svojim strahovima i nesigurnostima. Njegove predstave često istražuju teme kao što su identitet, ljubav, gubitak i trauma, čineći ih veoma relevantnim za savremeno društvo.
Jedan od njegovih najpoznatijih projekata je predstava „Svetlost u tami“, koja se bavi pitanjima ljudske egzistencije i unutrašnjim sukobima. U ovoj predstavi, Liješević koristi elemente psihodrame da bi prikazao kako pojedinci reaguju na gubitak i tugu. Glumci su pozvani da istraže svoje emocije, što dovodi do snažnih i autentičnih performansa. Ova predstava je naišla na veliki odjek kod publike i kritike, a mnogi su je opisali kao transformativno iskustvo.
Pored pozorišta, Liješević se bavi i filmom i televizijom. Njegov rad na malim ekranima takođe nosi pečat psihodramskog pristupa, a često se fokusira na ljudske sudbine i međuljudske odnose. U serijama koje je režirao, Liješević se trudi da prikaže složene karaktere koji se suočavaju sa izazovima modernog života. Njegov stil je prepoznatljiv po emotivnoj dubini i sposobnosti da gledaoca poveže sa likovima.
Osim umetničkog rada, Liješević je aktivan i kao edukator. Redovno drži radionice i predavanja o psihodrami i njenoj primeni u pozorištu. Njegovi studenti često ističu njegovu posvećenost i strast prema umetnosti, kao i sposobnost da inspiriše mlade umetnike da istraže svoje granice i potencijale. Kroz obrazovanje, Liješević prenosi svoje znanje i iskustvo, omogućavajući novim generacijama reditelja i glumaca da razviju svoje veštine.
Kao umetnik, Liješević se suočava sa izazovima savremenog pozorišta, uključujući komercijalizaciju i pritisak publike. Ipak, on ostaje veran svojim principima i nastoji da stvara umetnost koja ima dublji smisao. Njegova posvećenost istraživanju ljudske psihe i emocionalne istine ga čini jednim od najznačajnijih reditelja današnjice.
U zaključku, Boris Liješević je umetnik koji se ne boji da istražuje dubine ljudske prirode. Njegov rad u pozorištu, filmu i obrazovanju osvetljava važnost umetnosti kao sredstva za razumevanje sebe i drugih. Kroz psihodramu, on otvara vrata ka novim mogućnostima za glumce i publiku, pokazujući kako umetnost može biti alat za ličnu i kolektivnu transformaciju. Njegova posvećenost istraživanju unutrašnjih svetova likova donosi novu dimenziju dramskom izrazu, a njegov doprinos savremenom pozorištu se ne može preceniti.
