Radmila Savićević (Kruševac, 8. februar 1926 — Beograd, 8. novembar 2001) bila je istaknuta srpska i jugoslovenska glumica, koja je ostavila neizbrisiv trag u svetu pozorišta i televizije. Njena karijera obeležena je brojnim nezaboravnim ulogama koje su joj donele veliku popularnost i ljubav publike. Preminula je na današnji dan, a njeno nasleđe živi kroz likove koje je tumačila.
Radmila je svoju karijeru započela 1946. godine, a prvi put se pojavila na filmu 1961. godine. Njena uloga razredne starešine u filmu „Višnja na Tašmajdanu“ (1968) privukla je posebnu pažnju, dok je široku popularnost stekla kao Violeta u seriji „Kamiondžije“ i kao baka Vuka u „Pozorištu u kući“. Tokom 1976. godine igrala je u seriji „Babino unuče“, a kasnije se pojavila i u hit seriji „Vruć vetar“. Njena uloga sekretarice Žarke u „Boljem životu“ krajem osamdesetih godina, kao i uloga Ristane Riske Golubović u seriji „Srećni ljudi“ (1993), označili su vrhunac njene karijere. Poslednja uloga koju je tumačila bila je Dostana u „Porodičnom blagu“.
Iako nikada nije dobila prestižnu nagradu „Dobričin prsten“, posthumno je 2003. godine dobila nagradu „Žanka Stokić“. Ostala je upamćena po toplim, duhovitim i dobroćudnim likovima žena sa sela, a od 2021. godine, Udruženje Fedis dodeljuje nagradu za najbolju žensku epizodnu ulogu u njenu čast.
Radmila Savićević rođena je 1926. godine u Kruševcu kao Radmila Milenković. Njena majka, Cana, bila je krojačica i samohrani roditelj troje dece. Nakon završetka škole, pridružila se Kruševačkom pozorištu, sa kojim je gostovala širom Jugoslavije, a 1947. godine prešla je u Niško narodno pozorište. Igrala je u mnogim klasičnim delima i stekla reputaciju izuzetne komičarke.
Tokom pedesetih godina postala je prvakinja Beogradskog dramskog pozorišta, a po savetu reditelja Aleksandra Đorđevića, započela je i filmsku karijeru. Iako je napuštanje rodnog kraja bilo težak korak, često je govorila da nikada nije zažalila zbog te odluke.
Prvu filmsku ulogu dobila je 1961. godine u ostvarenju „Mica i Mikica“. Nakon toga, igrala je u brojnim televizijskim filmovima i serijama, a popularnost joj je donela uloga Violete u „Kamiondžijama“ (1973), gde je glumila pored Pavla Vuisića i Miodraga Petrovića Čkalje. Uspon njene karijere na televiziji bio je rapidan, a postala je prepoznatljiva i po ulozi majke Vuke Petrović u seriji „Pozorište u kući“, koja je emitovana od 1972. do 1984. godine. Ova uloga donela joj je status ikone jugoslovenske televizije.
Tokom sedamdesetih i osamdesetih godina, Radmila Savićević ostvarila je veliki broj uloga u televizijskim i filmskim projektima. Serija „Babino unuče“ (1977) obeležila je njen rad, a kao Ristana Riska Golubović u seriji „Srećni ljudi“ (1993), stekla je status „bake nacije“. Ova uloga ostala je upamćena po mnogim replikama koje su postale deo svakodnevnog govora.
Privatni život Radmile Savićević takođe je bio zanimljiv. Bila je udata za glumca Božidara Savićevića. Preminula je 8. novembra 2001. godine u 75. godini života, a sahranjena je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu. Njeno ime i danas izaziva poštovanje i emocije, a njen lik ostaje simbol topline, iskrenosti i jednostavnosti srpskog glumišta. Radmila Savićević ostavila je neizbrisiv trag u srcima mnogih i njene uloge će se pamtiti zauvek.
