Pjetranđeli je ostao upamćen kao dvostruki šampion Rolan Garosa (1959, 1960) i prvi Italijan koji je osvojio trofej na jednom od turnira iz grend slem serije. Tokom bogate karijere, podigao je ukupno 48 pehara, što ga čini jednim od najuspešnijih tenisera u istoriji Italije. Njegovi uspesi na terenu ostavili su dubok trag i inspirisali mnoge generacije mladih tenisera.
Pjetranđeli je bio selektor Dejvis kup reprezentacije koja je 1976. godine osvojila istorijsku titulu. Ovaj uspeh nije ponovljen sve do skoro, kada je generacija predvođena Janikom Sinerom 2021. godine ponovo donela trofej u Italiju. Ova paralela između Pjetranđelija i Sinerove generacije ukazuje na značaj njegovog nasleđa i uticaja na italijanski tenis.
Pjetranđeli je takođe poznat kao rekorder Dejvis kupa po broju odigranih mečeva, sa neverovatnih 164 nastupa, kao i po broju trijumfa u singlu (78) i dublu (42). Njegova posvećenost i strast prema tenisu učinili su ga jednim od najomiljenijih sportista u Italiji. Nedavno je, govoreći o svom mladom nasledniku Janiku Sineru, duhovito primetio da će mu biti potrebna „tri ili četiri života“ da dostigne njegove rekorde. Ove reči svedoče o njegovoj skromnosti, ali i o poverenju u Sinerov potencijal.
U medijima su se pojavile i neke kontroverze. Pjetranđeli je jednom prilikom izrazio zabrinutost zbog visoke zarade Novaka Đokovića, smatrajući da bi to moglo imati uticaj na tenis kao sport. Njegove izjave o Đokoviću su izazvale različite reakcije, ali su takođe pokazale koliko je Pjetranđeli bio strastven u vezi sa sportom i njegovim budućim pravcem.
Pjetranđeli ostaje jedini Italijan primljen u Međunarodnu tenisku kuću slavnih, u koju je uvršten 1986. godine. Njegovo ime se ponosno nosi na stadionu u okviru kompleksa Foro Italiko od 2006. godine, gde su se održavali mnogi značajni turniri. Ovaj stadion danas predstavlja simbol njegovog značaja u svetu tenisa, a svaki put kada se na njemu održi meč, njegovo nasleđe živi.
U svojoj karijeri, Pjetranđeli je bio poznat ne samo po svojim sportskim dostignućima, već i po šarmu i pristupačnosti. Njegov karakter i ljubav prema tenisu učinili su ga omiljenim među navijačima i kolegama. Njegove reči o Sineru i njegovim šansama da obori rekorde govore o njegovom optimizmu i nadi za budućnost italijanskog tenisa.
Nakon njegove smrti, poruke saučešća i sećanja na Pjetranđelija dolaze iz svih delova sveta, što pokazuje koliko je njegov uticaj bio širok. Od mladih tenisera koji su pokušavali da mu se približe, do starijih kolega koji su ga gledali kao uzor, njegov trag u tenisu će se pamtiti dugo nakon njegovog odlaska.
Pjetranđeli je bio više od samo tenisera; bio je simbol nade i inspiracije za mnoge. Njegov pristup sportu, kao i njegova strast prema igri, služe kao podsticaj za buduće generacije. Njegova posvećenost, borbenost i dostignuća u tenisu ostaviće neizbrisiv trag u istoriji ovog sporta.
Kao što je jednom rekao, „Tenis nije samo sport, to je način života.“ Ova izjava najbolje oslikava njegov odnos prema igri i životu uopšte. Njegova ljubav prema tenisu i njegov doprinos sportu će se pamtiti zauvek, a njegovo nasleđe će nastaviti da inspiriše i motiviše one koji dolaze posle njega.
