Nikola Pjetranđeli, nekadašnji italijanski teniser, preminuo je u 92. godini života. Rođen 1933. godine, Pjetranđeli je veći deo svog života posvetio tenisu i ostavio dubok trag u istoriji ovog sporta, postavši jedan od najznačajnijih sportista Italije. Njegova karijera obeležena je brojnim uspesima, a posebno se ističe kao prvi Italijan koji je osvojio prestižni turnir u Rimu 1954. godine, čime je otvorio vrata budućim generacijama italijanskih tenisera.
Pjetranđeli je dva puta osvajao Rolan Garos, najpre 1959. godine, a zatim i 1960. godine, što ga čini jednim od najboljih tenisera na šljaci u istoriji. Tokom svoje karijere, dva puta je dolazio do finala ovog Grend slema, 1961. i 1964. godine, pokazujući konstantnost i visoki nivo igre na najvažnijim turnirima.
U Dejvis kupu, Pjetranđeli je ostavio neizbrisiv trag. Za reprezentaciju Italije nastupao je od 1954. do 1972. godine, odigravši rekordnih 164 meča i ostvarivši 120 pobeda, što su takođe rekordna postignuća. Bio je deo tima koji je stigao do finala 1960. i 1961. godine, ali su nažalost poraženi od jake australijske selekcije, koja je bila predvođena legendarnim igračima kao što su Rod Lejver, Roy Emerson i Fred Stolle.
Nakon završetka igračke karijere, Pjetranđeli je preuzeo ulogu selektora italijanske reprezentacije, a 1976. godine je doveo Italiju do prve titule u Dejvis kupu, čime je dodatno učvrstio svoj status u svetu tenisa. Njegove zasluge u sportu nisu prošle nezapaženo, te je 1986. godine primljen u Međunarodnu tenisku kuću slavnih, što je izuzetna čast za svakog sportistu.
U 2006. godini, na svoj 73. rođendan, rimski stadion u kompleksu Foro Italiko nazvan je po njemu, što je retka čast koja se dodeljuje sportistima dok su još uvek živi. Ova čast odražava njegov značaj u italijanskom tenisu i doprinos razvoju sporta u zemlji.
Pjetranđeli je bio poznat po svojoj posvećenosti i ljubavi prema tenisu. Čak i u poslednjim godinama svog života, uprkos zdravstvenim problemima, redovno je pratio i komentarisao nastupe mlađih generacija teniserki i tenisera, ostajući aktivan deo teniske zajednice. Njegova strast prema sportu i dalje će inspirisati buduće generacije.
S obzirom na sve njegove uspehe i doprinos, Pjetranđeli će ostati upamćen kao jedna od najvećih figura u istoriji italijanskog tenisa. Njegova dostignuća ne samo da su obeležila njegovu karijeru, već su i postavila temelje za buduće talente u ovom sportu. Njegova smrt predstavlja gubitak ne samo za njegovu porodicu i prijatelje, već i za ceo svet tenisa, koji se oprostio od jedne prave legende.
U svojoj bogatoj karijeri, Pjetranđeli je osvojio brojne naslove i priznanja, a njegovo ime će zauvek ostati urezano u srcima ljubitelja tenisa. Njegova posvećenost, radna etika i sportski duh služe kao inspiracija svima koji se bave ovim sportom. U svetu koji se stalno menja, Pjetranđeli će ostati simbol truda i uspeha, a njegova ostavština će živeti kroz teniske generacije koje dolaze.
